Η ρωσοτουρκική διακρατική συμφωνία που υπογράφηκε στην Κωνσταντινούπολη στις 12 Οκτωβρίου 2016 στο περιθώριο του συνεδρίου του World Energy Council, αποτελεί μια ιδιαιτέρως σημαντική εξέλιξη για την ενεργειακή σκακιέρα της περιοχής καθώς, πέραν του ότι σηματοδοτεί την πλήρη εξομάλυνση των ρωσοτουρκικών σχέσεων σε γεωοικονομικό επίπεδο μετά τη ρήξη του Νοεμβρίου του 2015, διασφαλίζει την οριστική και πλήρη απεξάρτηση του ρωσοτουρκικού εμπορίου φυσικού αερίου από το υψηλό πολιτικό ρίσκο των ρωσοουκρανικών σχέσεων. Παράλληλα, η προοπτική κατασκευή ενός δεύτερου Turkish Stream δυναμικότητας 16 ΔΚΜ/Ε (Δις Κυβικών Μέτρων/Έτος) δημιουργεί νέες ευκαιρίες ελληνορωσικής συνεργασίας για τη διαμετακόμιση και ρωσικού αερίου προς την Ευρώπη μέσω Ελλάδος, είτε αυτό επιτευχθεί μέσω της αναγέννησης του ελληνικού τμήματος του South Stream και την κατασκευή του ελληνοϊταλικού αγωγού IGI/Poseidon, είτε αυτό επιτευχθεί μέσω της διοχέτευσης ρωσικού αερίου στο δια-Αδριατικό αγωγό ΤΑΡ κατά τη φάση διεύρυνσης της δυναμικότητας του από τα 10 στα 20 ΔΚΜ/Ε. Οποιαδήποτε από τις δύο εναλλακτικές επιλεγεί θα πρέπει να είναι απολύτως σύμφωνη με την κείμενη ευρωπαϊκή νομοθεσία του λεγόμενου Γ’ Πακέτου απελευθέρωσης των αγορών ενέργειας της Ε.Ε. και τις επερχόμενες ρυθμίσεις της Ευρωπαϊκής Ενεργειακής Ένωσης. Αυτό δεν είναι μόνο νομικά και ρυθμιστικά αναγκαίο, αλλά και γεωπολιτικά επιβεβλημένο, με δεδομένη την αντίθεση των ΗΠΑ.

Κείμενο Πολιτικής Νο 26: Η ρωσοτουρκική διακρατική δυμφωνία για το σύστημα Turkish Stream

Συγγραφέας: Δρ. Θεόδωρος Τσακίρης

 

Κατηγορίες: Όλες οι δημοσιεύσειςPolicy briefs